มกราคม 29, 2563
คืนวันหนึ่งที่แสงจันทร์ส่องสว่าง หมาจิ้งจอกเดินทอดน่องไปตามราวป่าเหมือนเช่นเคย มันเห็นไก่ฟ้าฝูงหนึ่งเกาะอยู่บนกิ่งของต้นไม้เก่าแก่สูงใหญ่เกินกว่าที่มันจะเอื้อมถึง ไม่นานนัก จิ้งจอกเจ้าเล่ห์ก็พบวงแสงจันทร์บนพื้นซึ่งสว่างพอที่ไก่ฟ้าจะมองเห็นมันได้อย่างชัดเจน มันจึงยืนขึ้นบนขาหลังแล้วเริ่มเต้นระบำอย่างบ้าคลั่ง ทีแรกมันหมุนตัวไปรอบๆ เหมือนลูกข่าง จากนั้นจึงกระโดดขึ้นกระโดนลง รวมถึงกระโดดโลดเต้นด้วยท่าทางแปลกๆ ทุกลีลา พวกไก่ฟ้าจ้องมองด้วยความงุนงง ตาแทบจะไม่กระพริบด้วยกลัวว่าจะคลาดสายตาจากเจ้าหมาจิ้งจอก
และแล้วเจ้าหมายจิ้งจอกก็ทำท่าเหมือนจะปีนต้นไม้ ทันใดนั้นมันก็ตกลงมานอนแน่นิ่้งแกล้งทำเป็นตาย อึดใจต่อมามันก็กระโดดด้วยขาทั้งสี่ หลังของมันลอยอยู่กลางอากาศ พวงหางของมันกวัดไกวจนดูเหมือนเปล่งประกายสีเงินใต้แสงจันทร์
จนถึงตอนนี้พวกไก่ที่น่าสงสารก็รู้สึกหัวหมุนไปหมด เมื่อหมาจิ้งจอกเริ่มการแสดงทั้งหมดอีกรอบ พวกมันก็ยิ่งวิงเวียนมากขึ้นจนกระทั่งเสียหลักหล่นจากกิ่งไม้และตกลงมาเป็นอาหารของเจ้าหมาจิ้งจอกทีละตัว
:: นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า ::
การใส่ใจในอันตรายมากเกินไปอาจเป็นเหตุให้ตกเป็นเหยื่อของมันได้
:: พุทธภาษิต ::
สพฺพํ เภทปริยนฺตํ เอวํ มจฺจาน ชีวิตํ.
ชีวิตของสัตว์เหมือนภาชนะดิน ซึ่งล้วนมีความสลายเป็นที่สุด.
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น